“Ik vind het mooi dat ik echt heb leren luisteren naar mijn kinderen”
(Februari 2015 – Interview met Fatima door Hannah Gijsbers)
Fatima volgde van mei t/m september 2014 de kanjertraining samen met haar zoon Bilal van 12 jaar. Hieronder deelt zij haar ervaringen met ons. Op het moment van dit interview, in februari 2015, neemt ze opnieuw aan de training deel met haar jongste zoon Chakir. “Deze training gun ik mijn hele gezin”.
Hoe ben je bij de kanjertraining terecht gekomen?
Ik kwam via de school bij de kanjertraining. Bilal, mijn zoon, zat niet zo heel lekker in zijn vel. Hij vertelde over een aantal jongens in zijn schoolklas, die de baas speelde in de klas en dat hij daar eigenlijk wel bij wilde horen. Hij vond het ook erg moeilijk om zijn mening te geven. Ik was op zoek naar iets van een training om hem te helpen en had het hier over met de directrice van de school waar Bilal zit. De directrice gaf me informatie over eventuele trainingen, die zouden kunnen helpen, en daar zat de informatie van de kanjertraining tussen. Deze informatie vond ik heel interessant en toen heb ik Bilal via de website van de kanjertraining Haarlem aangemeld en nam Angela contact met me op.
Waarom leek de kanjertraining jou geschikt voor Bilal?
Toen ik de website las besefte ik dat Bilal deze training nodig had. Ik herkende hem op dat moment in sommige zinnen van de beschrijving. Hij is een hele lieve, wat teruggetrokken jongen en is soms erg gevoelig voor pesten. Hij wordt makkelijk meegesleept in het gedrag van andere kinderen, omdat hij er graag bij wil horen en aardig gevonden wil worden. Helaas doet hij ook mee met minder goed gedrag van anderen.
Wat vond je van de training?
De kanjertraining verliep ontzettend goed! Ik ben heel positief over de kanjertraining. Ik heb er ook veel van geleerd als moeder, het is dus niet alleen nuttig voor de kinderen. De kinderen leren hele goede dingen, die ze direct in kunnen zetten en die in het geval van Bilal echt wel helpen.
Ik vind trouwens dat de kanjertraining een hele goede training is voor alle kinderen, ook zonder gedragsproblematiek, omdat eigenlijk ieder kind hier veel van kan leren en alle tips en handvatten goed kan gebruiken in het omgaan met lastige situaties in het dagelijks leven. Ik heb er als ouder ook veel aan gehad. Dit pas ik toe bij Bilal, maar ook bij de andere kinderen in mijn gezin. Door de training ben ik bijvoorbeeld veel bewuster bezig met mijn eigen manier van handelen in sommige situaties, als een van mijn kinderen boos is bijvoorbeeld. Ik heb veel geleerd over communicatie. En ook over mijzelf.
Ik was bijvoorbeeld altijd een beetje huiverig met het aannemen van complimenten, en in de kanjertraining leer je hoe je goed een compliment kan geven, maar ook hoe je een compliment goed kunt ontvangen. En te beseffen hoe je je daar bij voelt. Dit heeft mij heel erg geholpen en nu kan ik goed een compliment ontvangen en wuif ik het niet meer weg.
Ook bij de kinderen zie ik dat het krijgen van complimenten ontzettend versterkend is voor hun zelfvertrouwen, en dat ze, als ze bijvoorbeeld een compliment krijgen over hun gedag, dat gedrag ook vaker gaan laten zien. Zo kan het geven van een compliment een kind echt stimuleren om het maximale uit zichzelf te gaan halen.
De les over voorstellen was ook heel nuttig. Mijn kinderen hebben veel aan deze les. Door te kijken naar wat de kinderen leerden ging ik ook zelf meer op mijn houding letten en mijn manier van praten met- en tegen mensen.
Wat is jou het meest bijgebleven?
Het mooiste van de training vond ik dat het een training was die met zowel de kinderen als met de ouders was. Het is geen training waar je je kind naar toe brengt en ‘s avonds een kind met een andere manier van aanpak terugkrijgt, waar jij niets van begrijpt. Omdat je geen idee hebt wat er tijdens de training besproken is. Je gaat mét je kind samen de kanjertraining doen. Dat zorgt er voor dat de kinderen houvast krijgen in de training, maar ook thuis, omdat je als ouder weet wat er speelt. Je ziet dat je kind vlotter vorderingen maakt, omdat de ouders zo betrokken worden.
Het voorbeeld van benzine geven aan de motor van de pester vond ik erg mooi. Het leren negeren van pestgedrag en zeggen dat je iets niet leuk vindt in plaats van met iemand de strijd aan te gaan. Ik zie dit thuis ook al veel meer gebeuren, vervelend gedrag word genegeerd, zodat het pesten of plagen stopt. Dit is nog niet altijd zo, maar het gaat al veel beter dan eerst.
Wat was het leukste om te doen?
Een oefening waarbij je ging kijken of iemand echt meent wat hij zegt of juist niet. Meent deze persoon zijn compliment wel? Er werd ons geleerd hoe je hier goed op door kunt vragen als je het idee hebt dat iemand zijn complimenten niet helemaal meent. Dit voorkomt misverstanden en is veel prettiger voor jezelf. Eigenlijk zijn veel dingen van de training heel nuttig geweest. Er was een les over molvragen en vlindervragen, wat deze precies inhouden en wat het verschil is en wat het effect is van deze vragen.
Hoe ging het thuis in het gezin thuis en op school vóór de kanjertraining?
Bilal heeft een oudere broer en ze zijn nu beiden aan het puberen, dus het botst nog wel eens tussen hen, ze maken dan ruzie en zijn heel boos op elkaar. Dit was lastig voor Bilal en hij reageerde wel eens erg gevoelig. Op school liep hij wat mee met de jongens die de baas speelden in de klas maar ik merkte dus dat hij dit eigenlijk helemaal niet leuk vond. Hij wilde graag aardig gevonden worden.
Weke verandering is na de training merkbaar op school?
Het gaat veel beter met Bilal. Dit komt voor een deel omdat de pestjongens niet meer in de klas zitten en voor een deel door wat Bilal heeft geleerd in de Kanjertraining. Bilal zat namelijk in een combinatieklas 7-8 en de jongens die met name pesters waren zaten in groep 8. Inmiddels zit Bilal zelf in groep 8 en zijn deze jongens weg. Nu zitten er ook wel wat pest jongens in de klas maar kan Bilal door de training heel duidelijk zijn grens aangeven. Hij weet nu heel goed wat kan en niet kan en durft daar naar te handelen.
Welke verandering is merkbaar thuis?
Bilal vond de kanjertraining leuk om te doen, en ik zie ook heel erg dat hij er veel dingen van heeft meegekregen. Hij durft nu veel beter te zeggen waar hij mee zit. Nu durft hij echt naar mij toe te komen met: ‘Mamma ik vind dit niet leuk’ en hij legt dan ook goed uit waarom hij iets niet leuk vindt.
Bij mij als moeder is ook iets veranderd. Ik vind het heel mooi dat ik echt heb leren luisteren naar mijn kinderen. Ik heb leren doorvragen bij mijn kinderen, en ze vertellen nu ook veel meer, we nemen meer de tijd voor gesprekken en ik hoor nu ook meer van wat er bij hun leeft en wat er in hun leven gebeurt.